Zij zitten inmiddels in de band van Olsen, in muzikaal opzicht een persoonlijkheid van het kaliber Kristin Hersh. Het materiaal van Burn Your Love For No Witness loopt van ingetogen singer-songwriterwerk (Enemy) en het gotische Windows via het Leonard Cohen-achtige White Fire (had zo op New Skin For An Old Ceremony gekund) naar de expressieve postpunk op zijn Velvet Undergrounds met een brok sixtiesmeidenpop van Forgiven/Forgotten. Dat nummer is met Hi Five – vette countrypsychedelica – de beste van de hardere bandcomposities. Olsen, die deel uitmaakte van The Cairo Gang en dientengevolge samenwerkte met Bonnie ‘Prince’ Billy, zal haar reden(en) hebben om met vaste begeleiders te werken. Maar de songs waarin de muzikante uit Chicago in haar eentje of met weinig begeleiding te horen is, hebben de meeste overtuigingskracht. Wellicht dat Olsen in de toekomst de kwaliteit van haar extraverte composities opkrikt, maar Burn Your Love For No Witness is vooralsnog het bewijs dat niet elke verandering een verbetering is. RENÉ MEGENS