Tot voor kort was de vrijdagavond altijd de avond van The Voice, een televisieprogramma waarin alles draaide om wie er het mooist kon zingen. Kapot ergerde ik mij aan deze ‘zangcompetitie’, want waar driekwart van Nederland mooie stemmen hoorde, hoorde ik vooral hard en hysterisch gekeel. De invloed van The Voice op de popmuziek is echter niet te onderschatten. In de afgelopen tien jaar vonden talloze vaak onverstaanbare schreeuwzangers en -zangeressen de spotlights.
Inmiddels is The Voice vervangen door The Masked Singer, een programma waarin als struisvogels, elfjes en volgens mij ook Tarzan-dildo’s verklede BN’ers een liedje komen zingen. Hopelijk leidt deze succesvolle show, waaraan ook ‘creatief vocalisten’ als misdaadverslaggever John van den Heuvel meededen, tot een toename van meer aparte, minder harde zangstemmen in de popmuziek. Maar vooralsnog moeten we ons nog behelpen met, hopelijk, de laatsten der Grote Kelen. Laura ‘LP’ Pergolizzi bijvoorbeeld, de zangeres achter het allang weer vergeten hitje Lost On You. Op nieuwe plaat Churches gooit ze weer zonder enige subtiliteit, als een in het kruis getrapte Sia, alle vocale registers open. The Voice-kijkers zullen haar Grote Keel bejubelen, maar ik hoor vooral hoe alle muziek eromheen in LP’s luchtpijp gezogen wordt zodra deze mevrouw begint te brullen. Dat is gezien de kwaliteit van die muziek, met beats plat als pannenkoeken, misschien maar beter ook.
