Best schrijnend, dat verkeerde been aan het begin van Cousin. Wilco’s dertiende studioplaat start met Infinite Surprise, een grandioze compositie met diepgang, een dissonante gitaarpartij van Nels Cline, een soort van fanfare en geknetter. Je gaat er eens goed voor zitten. Maar dan schakelt het zestal uit Chicago over naar minder uitdagende liedjes.