Mannen met een snor op een Vespa in een romantische zwartwit-film uit de jaren zestig met een jonge Brigitte Bardot in de hoofdrol. En daar dan de soundtrack van. Daar doet me dit album aan denken, met strijkers geleend uit een vergeten parel van Burt Bacherach, de twang-gitaar van Calexico, een Farfisa-orgeltje opgeduikeld op een vintage markt en Bonnie & Clyde, weggelopen uit dat liedje van Serge Gainsbourg, die om beurten de hoofdrol voor zich opeisen.

Dat doen ze met uiterst zwoele leadzang tijdens liedjes speciaal geschreven voor een nog te maken film noir vol lovers in disguise. Mysterieus, verleidelijk, ongrijpbaar en tragisch slalomt het paar door de nacht. Uiteraard zijn de rozen donker en zit er blue in de bandnaam. Achter Donna Blue zit ook daadwerkelijk een romantisch liefdeskoppel, dat zich thuis graag in blue velvet wikkelt: Bonnie wordt vertolkt door Danique van Kesteren, Clyde heet in werkelijkheid Bart van Dalen. Na een drietal EP’s is er nu dat debuut om bij weg te dromen, met elf eigen songs die ze zelf schreven, arrangeerden, zongen en, op enkele bijdragen na, inspeelden. Die paar bijdragen in het Frans bewijzen eens te meer de meerwaarde van die taal in dit genre nostalgische filmmuziek.