Dat is een combinatie waar meer bands last van hebben, al siert het de vijf mannen uit Leeds dat ze er openlijk voor uitkomen. Een combinatie ook die de creativiteit niet zelden smoort in pretenties, resulterend in obligate stadionrock. Het scherpe, wat branie-achtige randje is er wel vanaf bij de Kaiser Chiefs. Een pakkend liedje als Ruby of I Predict A Riot is niet te vinden op hun vijfde studioalbum. Het is de eerste plaat zonder drummer en songschrijver Nick Hodgson, die de band verliet in 2012 en werd vervangen door Vijay Mistry. De band lijkt definitief opgeschoven richting mainstream. Bij het schrijven van de single Coming Home is goed geluisterd naar Coldplay en een gezwollen gitaarsolo als in Misery Company kan al sinds de jaren negentig niet meer. Jammer toch, dat precies datgene wat een band net even anders en daarmee leuk maakt zo vaak verloren gaat in de jacht op een groter publiek. Het maakt een plaat meestal niet noodzakelijkerwijs slecht, maar toch op z’n minst minder interessant. Een lot dat ook dit album van de Kaiser Chiefs treft. MIEKE ATEMA