Als je één ding over Georgia Barnes kan zeggen is het dat ze, al dan niet per ongeluk, een goed gevoel voor timing heeft. Haar toepasselijk getitelde doorbraakalbum Seeking Thrills (2020) verscheen een paar maanden voor de eerste coronalockdowns, een tijd waarin wereldwijd verlangd werd naar thrills. Bij voorkeur op de dansvloer, waar veel van de nummers van Georgia toch al over gingen. De juiste plaat op het juiste moment dus, met een paar stevige hits tot gevolg.

Nu is daar opvolger Euphoric, die uitkomt in een wereld waarin we inmiddels alweer even de dansvloer kunnen betreden. Een schot in de roos, zou je dus zeggen. Iets wat nog meer blijkt zodra je ook de muziek hoort. Waar Georgia op haar debuutalbum uit 2015 nog niet vies was van een sporadisch sinister of industrieel tintje aan haar electropop zijn alle scherpe randjes nu definitief uit de muziek verdwenen. Blijft over: een zomers popalbum dat uiterst lekker in het gehoor ligt, maar ook wat aan de brave kant is. Dat gezegd hebbende, wie het refrein van Some Things You’ll Never Know niet na één luisterbeurt al in zijn of haar hoofd heeft zitten, heeft meer weerstand voor popmuziek dan ondergetekende. Het is zeker niet de enige oorwurm die Georgia uit de hoge hoed weet te toveren. Ook de productie, voor het eerst verzorgd door Rostam Batmanglij (ex-Vampire Weekend) in plaats van Georgia zelf, is om je vingers bij af te likken. Zo is het knap hoeveel er muzikaal gebeurt in het hedonistische Friends Will Never Let You Go (sleutelzin: ‘Let’s take off all our clothes and dive into the deep end’) zonder dat het rommelig wordt. Maar als geheel is deze plaat net iets te zouteloos om het door de titel beloofde gevoel op te wekken.