De Britse singer-songwriter Gavin Clark stierf in februari 2015, 46 jaar oud, aan een overdosis slaappillen. Zijn in 2011 opgestarte Evangelist-project moest, na jaren van sappelen in marginale bandjes plus een zijdelings dienstverband bij James Lavelle’s UNKLE, zijn Meesterstuk worden. Een dramatisch conceptalbum met the rise and fall van een priester als losjes gespannen rode draad. Lang verhaal kort: het ging aanvankelijk allemaal de goede kant op, maar tot een voltooiing kwam het niet. Als eerbetoon is het project alsnog afgerond door Clarks muzikale sidekicks Pablo Clements en James Griffiths (samen Toydrum). Met indrukwekkend resultaat. Clarks songs klinken stuk voor stuk bezield en dwingend (PJ Harvey en Nick Cave zijn nooit ver weg, evenals een cultheld als Joseph Arthur), met zijn stem kon hij alle kanten op en muzikaal gaat ’t breed: er is vindingrijke indiepop, er zijn onheilszwangere pianoballads, er is zoemende glamrock en er is zelfs een nummer (Know One Will Ever Know) dat klinkt alsof Noel Gallagher weer eens aanschoof bij The Chemical Brothers. Horen is geloven. En dat geldt voor deze hele prachtplaat. Ook los van z’n morbide context, ja.