De ‘low budget, self-recorded’ opvolger Flaws is een stuk serieuzer, maar vooral: kaler. De composities centreren zich rond Steadmans gitaarspel en bibberstem, die – u bent gewaarschuwd – óf de juiste snaar raakt óf op de zenuwen werkt. Vooralsnog is Flaws niet in Nederland uitgebracht. Onbegrijpelijk, want de jongens zijn aan de andere kant van het kanaal zo hot als wat. Dat Flaws daar binnen een week de Top 10 binnendenderde, zegt genoeg. Een prestatie van formaat gezien het geboden materiaal: een slaapliedje (Fairytale Lullaby), Nick Drake-achtige miniatuurtjes (Leaving Blues, Word By Word, Jewel) en zelfs een licht-psychedelisch uitstapje (Swansea). Ivy & Gold komt nog het dichtst in de buurt bij het ‘oude’ materiaal. Het is misschien wat vroeg voor een akoestisch album, maar Flaws is te goed om daarmee te zitten. Beschouw het als een bescheiden opwarmer voor toekomstig vuurwerk. TOM SPRINGVELD