Bij het zien van de tracklist vroeg ik me af of deze plaat niet beter naar collega Van der Hulst had kunnen gaan. Travis Barker – vooral bekend als de magere, volgetatoeëerde drummer van Blink 182 – riep voor zijn soloplaat namelijk de hulp in van alle coole brothers uit de . . .

Al die grote namen leveren echter geen enkel memorabel nummer op. Een prestatie op zich. Het is alsof de rappers van dienst de teksten die ze ooit op een verfrommeld blaadje habben geschreven maar hebben gebruikt voor deze plaat. Al bij opener Can A Drummer Get Some irriteert de beat in combinatie met de drums van Barker, een gevoel dat geen moment verdwijnt. Zelfs Saturday Night, zonder rappers maar met The Transplants en Slash, is een strontvervelend nummer. Barker hield het straat voor deze plaat, ik blijf lekker binnen.