Dat begint met de op crunkcore leunende opener, gaat door in het Break Stuff­-achtige Shark Attack (met old school hiphop-interlude) en heeft zijn hoogtepunt met het stupide tekstuele thema van Shotgun (‘Everybody jumps from the sound of a shotgun / In my neigbourhood everybody got one’). Maar wanneer zoveel onzin met zoveel vuur wordt gebracht, ben je om. Natuurlijk maakt het vijftal muzikaal knetterplastic. Maar is Limp Bizkit niet altijd zo geweest? En moeten we ook niet meer verwachten van het vijftal? Zo ja: dan heeft Limp Bizkit gewoon een van de beste platen uit zijn carrière gemaakt. TIJS HEESTERBEEK