Het rookgordijn van fuzz en elektronische noise is vervangen door een helder geluid, waarin de verveeld rinkelende liedjes van Williams de ruimte krijgen. De titelsong, Super Soaker en Convertable Balloon zijn nonchalant rammelende zomerhits met een giftige ondertoon, Post Acid en Idiot zijn fel en snerend, Green Eyes is een ontroerend liefdesliedje. Williams klinkt net zo kinderlijk naïef als zelfdestructief, in zijn teksten is hij afwisselend boos, blij of verdrietig. Wavves houdt op King Of The Beach stilistisch gezien het midden tussen een rammelende Beach Boys en Nirvana, met sublieme surfpunkpop die vooral authentiek klinkt. Belofte eindelijk ingelost. JOHN DENEKAMP