Terwijl oudgedienden Madball en Agnostic Front naar adem happen, worden ze links en rechts ingehaald door Modern Life Is War en This Is Hell. Debuut Sundowning van die laatste is een van de beste hardcore-albums van de laatste jaren. Zonder hun roots te verloochenen – ze komen immers uit hardcorehoofdstad . . .

Pas na een luisterbeurt of vier valt het kwartje: Misfortunes is nog beter, nog strakker en vooral nog harder. Zeker op het laatste gedeelte haalt This Is Hell een ongekend hoog niveau. De elkaar opvolgende nummers You Are The Antithesis, End Of An Era en Memoirs vormen een geweldige drie-eenheid en laten horen wat This Is Hell zo bijzonder maakt: duizelingwekkende riffs, fullspeed drums en een zanger die niet alleen z’n hart maar ook z’n longen op de juiste plaats heeft. Opnieuw is de band erin geslaagd een album te maken dat meer is dan een verzameling losse nummers. Door intermezzi als Realization: Remorse krijgt de luisteraar af en toe een welverdiend rustmoment, het zorgt er ook voor dat deze bijna 45 minuten durende schijf geen seconde te lang duurt. Misfortunes is de logische opvolger van Sundowning, maar wel een hele smakelijke.