Het lukt hem niet in de meeste nummers, want Wards achtste soloalbum heeft een aantal tracks van mindere allure. Tamelijk vrijblijvend of gezapig zijn ze. De vakman, die hulp kreeg van collega’s als k.d. lang, Neko Case en Peter Buck, scoort ditmaal nogal wat zesjes en zevens, en bezorgt de eerder door hem verwende muziekliefhebbers een nat pak met het albumdieptepunt You’re So Good To Me: ‘You’re so good to me and I love you, love you (lalalalalalalalalala), you’re my baby, oh yeah’. Het is niet te harden klefheid. Het retrogitaarwerk geeft More Rain bonuspunten en er zitten liedjes bij die tezijnertijd een kans maken om op een verzamelalbum met Ward-hoogtepunten terecht te komen. Tracks als het van slimme helikoptergeluiden voorziene Girl From Conejo Valley en het vlotte Nick Lowe-achtige Temptation kunnen evenwel niet verhullen dat hier sprake is van een teleurstellend aanbod.