In 2015 stond de Amerikaanse noiserockband Health in het voorprogramma van Interpol in de – toen nog – Heineken Music Hall. Op papier een bijzondere keuze, maar ergens ook wel te begrijpen. Zanger Jake Duzsik mompelede zich veelal een weg door zwaarmoedige teksten die niet zo heel veel bij die van Paul Banks uit de buurt lagen en met iets minder sonische bombast zou de gitaarlijn van een nummer als Die Slow niet misstaan hebben op een Interpol-album.

Inmiddels valt dat over het songmateriaal niet meer te zeggen. Een paar albums geleden namen Duzsik en consorten een afslag naar industriële metal, met een voorliefde voor verpulverende riffs waar de doorsnee Interpol-concertbezoeker gegarandeerd een hartaanval van zou krijgen. De nieuwe worp Rat Wars gaat op dezelfde voet verder. Soms met prima resultaten, zoals in de imposante opener Demigods of het korte maar krachtige Sicko, maar als geheel is het een beetje eentonig. Als je één keer zo’n vette transitie van een allesverwoestende gitaarmuur naar een rustige synthesizer hebt gehoord (die het drietal hier vaak uit zijn broekzak tovert), heb je ze eigenlijk allemaal gehoord. Ook worden de nihilistische teksten over dood en verdoemenis uiteindelijk een beetje potsierlijk. Een album als een schrikeffect in een horrorfilm: even staan je haren recht overeind, maar je bent het ook weer snel vergeten.