Niet lang na The Ship (2016) meldt Brian Eno zich alweer, met een nieuw staaltje uiterst prettige, prikkelende ambient. Hij staat tenslotte te boek als de uitvinder/ontdekker van dat genre, of in ieder geval bedenker van die term. The Ship was een intrigerend buitenbeentje in zijn discografie, omdat hij daar de ambientbeginselen verbond met zijn stem. De plaat bevatte zelfs een zeldzame cover: I’m Set Free van The Velvet Underground. Van de weeromstuit is Reflection weer hardcore ambient: één albumvullend stuk, net als ooit Thursday Afternoon en Neroli.