Het zou eigenlijk een gedroomde afscheidsmanoeuvre zijn voor de vleesgeworden liedjesgroothandel Robert Pollard en zijn maten: going out with a bang, via een toch nog onverwachte creatieve opleving in de vorm van de in 2012 verschenen ‘trilogie’ waarvan The Bears For Lunch de afsluiter vormt (vooraf gingen Let’s . . .
ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
En The Bears For Lunch ‘gewoon’ nemen voor wat het is: de zoveelste liedjesverzameling van Guided By Voices, waarbij we pas van onze stoel zouden vallen als ie niet zou bestaan uit gelijke delen poppareltjes-in-de-dop, onvaste schetsen van wat Iets Moois zou kunnen worden, typische GBV-ongein (Smoggy Boy finisht in 35 seconden!) en kansloze songexperimenten, met een eervolle vermelding voor het lelijke Tree Fly Jet. Verder mag Pollards getalenteerde sidekick Tobin Sprout weer een handvol liedjes aandragen – waarvan The Corners Are Glowing en Waving At Airplanes meteen tot de hoogtepunten behoren – en refereren veel songtitels als vanouds aan Pollards hobby: de ruimte- en luchtvaart. Voor de rest valt hier zorgwekkend weinig nieuws of opmerkelijks te melden, behalve dat The Bears For Lunch het duidelijk aflegt tegen voorganger Class Clown Spots A UFO. Op naar de volgende? Ik vrees het. ERIK VAN DEN BERG
