Bekendste muzikant is Nils Frahm, de avontuurlijke pianist die werkte met onder anderen Ólafur Arnalds. Met zijn twee jeugdvrienden Frederic Gmeiner en Sepp Singwald en slagwerker Andrea Belfi komt Frahm met een collectie nummers die zich laat luisteren als een lange trip. The Gamble koppelt de vrijheid van de jazz aan Ummagumma-psychedelica van Pink Floyd, elektronische dreampop à la Apparat en Ash Ra Tempel-krautrock. Frahm en zijn maten gebruikten oude tapes, opgenomen tijdens optredens en repetities en dat levert soms improstukken op die bijna instorten. Die eigenzinnigheid draagt bij aan het bijzondere karakter van een plaat die de luisteraar zijn eigen visuele plan laat trekken, al wordt die in tijden van doem en verderf door titels als This Beautiful Mess en vooral Chasing God Through Palmyra in een bepaalde richting geduwd. Zeer intrigerend allemaal. Nonkeen treedt in april op in Amsterdam en Nijmegen.