Het van getoeter voorziene A Lot Like Magic, het zwijmelende Our Love en het enigszins kordate Simple Pleasure – het is te doorsnee, te simplistisch of te gezapig. Te veel Crosby & Nash, te weinig Crosby, Stills, Nash & Young, om het zo maar eens te zeggen. Af en toe, zoals in het fijnzinnige westcoastlied Julie (Come Out Of The Rain) en het melancholiedje The Ocean (weemoed van Jeffrey Foucault-kwaliteit), etaleert Rouse zijn vroegere klasse. Helaas maakt dat de zaak alleen nog maar pijnlijker. RENÉ MEGENS