Gelukkig klinkt het daaropvolgende This Is How It Feels al een stuk beter en horen we sinds jaren weer ‘s een redelijk liedje van de man wiens carrière als een nachtkaars was uitgegaan. Het is een typische Ashcroft-song – slepend Lucky Man-ritme, licht tokkelgitaartje en stemmige achtergrondstrijkers – die per draaibeurt ietsjes groter groeit en een zeker eerherstel aankondigt. Dat dat er niet helemaal van komt is lichtelijk teleurstellend. Ondanks de hulp van oudgedienden Chris Potter (producer van The Verve’s Urban Hymns) en Will Malone (de man achter de strijkersarrangementen) is These People niet meer dan een degelijk werkje geworden, met vertrouwd klinkende ballads als They Don’t Own Me en een enkel uptempo popliedje (Hold On), dat niet meteen potten weet te breken. Dan is het op een Michael Jackson-shuffle gebouwde Everybody Needs Somebody To Hurt, met dat psychedelische wahwahgitaartje, een stuk avontuurlijker. Ook het breekbare Picture Of You biedt een glimp van de oude glorie. Niet genoeg voor een algehele rehabilitatie, maar vooruit, laten we blij zijn dat Ashcroft op de weg terug is.