In de carrière van Mudhoney uit Seattle is het vaak ‘nét niet’ geweest. Hun Superfuzz Bigmuff uit 1988 staat te boek als de eerste grungeplaat ooit. Vlak daarna gingen hun meer getalenteerde vriendjes Nirvana, Pearl Jam en Soundgarden er met de centjes en het grote succes vandoor. Mudhoney bakte er in de jaren negentig niet veel van op een major label en staat sinds 2002 weer onder contract bij Sub Pop. Under A Billion Suns werd mede geproduceerd door Phil Ek (Built To Spill, Modest Mouse) en is misschien wel daardoor één van de meest toegankelijke Mudhoney-platen geworden. De tegendraadse rock met een psychedelisch randje is redelijk gladgestreken en wordt zelfs hier en daar wat opgepimpt met blazers. En dat pakt goed uit in de sterke opener Where Is The Future? Mudhoney piekt ook nog in het venijnige It Is Us en het sfeervolle Endless Yesterday. Mark Arm is goed op dreef in Hard-on For War (‘it’s our Patriotic duty to make sweet love tonight’), dat je een politieke song zou kunnen noemen. Zo mooi als in 1988 wordt het natuurlijk nooit meer, maar Under A Billion Suns is een van de betere Mudhoney-platen geworden. JOHN DENEKAMP