Hij ging de geschiedenis in als ‘de eerste R.E.M.-plaat zonder drummer Bill Berry’, maar verder zou Up in het najaar van 1998 weinig reuring veroorzaken. Al zijn er nog steeds actiegroepen die het als de meest onderschatte plaat van de band beschouwen (ook OOR-recensent Sietse Meijer vond het destijds ‘op en top een R.E.M.-plaat’ en ‘een van hun beste’).