Wel staan er weer prachtige liedjes als House Of Diamonds, Teeth en Beneath Your Tree op, waarin de klasse en kunde van de Amerikanen duidelijk doorklinkt. De ‘kleine’ liedjes, leunend op het gitaarspel van Moore, soms voorzien van ritmische begeleiding en zwierige accordeonklanken, roepen een prettig soort weemoed op. Voor Tacular is ditmaal een prominentere vocale rol weggelegd. Geen doorslaand succes: haar zanglijnen zijn niet altijd even zuiver. Over het geheel genomen is Upper Air niet het gedroomde vervolg op Hymns For A Dark Horse geworden, daarvoor is het materiaal te vlak. De Bowerbirds zijn tot meer in staat. TOM SPRINGVELD