Valhalla Dancehall, album nummer vijf, valt voor het grootste deel in de laatste categorie. Wat dat betreft zet het dubbele openingssalvo Who’s In Control? en We Are Sound met felle, breed uitwaaierende gitaarriffs en die straffe vierkwartsmaat meteen de toon. En hoewel verderop ook zeker de atmosferische kant van BSP de ruimte krijgt, in het dromerige Cleaning Out The Rooms of het licht-hallucinerende Baby bijvoorbeeld, blijft die min of meer rechttoe-rechtaan rocksound domineren. Voor de insider niets nieuws onder de zon, voor de leek waarschijnlijk nog steeds net even een brug te ver. Neemt niet weg dat Brighton’s finest nog altijd een spannende gitaarsong weet neer te pennen en af en toe het beste van twee werelden (tegendraads en donker, licht en goed te behappen) bij elkaar speelt. Zoals het aan dEUS (de beklemmende zang en hypnotiserende gitaarlijnen) refererende Mongk II, dat groots en meeslepend uit de hoek knalt. Het elf minuten durende Once More Now ligt dan weer een stuk zwaarder op de maag en zal niet voor iedereen weggelegd zijn. Het tekent de grilligheid en eigenzinnigheid van Valhalla Dancehall én het buitenbeentje dat weigert muzikale concessies te doen. RAYMOND ROTTEVEEL