ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
De band van de avond, Band of Horses, heeft niets door en vermoedt dat het gejuich dat opgaat uit het midden van de zaal voor hen is. Op zich geen gekke gedachte, want de Amerikanen zijn na een weifelend begin aan een sterk eerste uur bezig. Vooral de galmende indierock van de eerste platen staat tot dan toe op de setlist. Hiermee is de band bijna onherkenbaar van de prettig kabbelende Best Kept Secret-show van vorig jaar. Niet dat die show slecht was; er werd gewoon gekozen voor ander (nieuwer) materiaal. Wat moet je anders als de nieuwe, vijfde plaat Why Are You OK? vlak voor de festivalzomer uitkomt. Een half jaar later is Paradiso onderdeel van de verlate promotour, al wordt er maar weinig van die plaat gespeeld.
Wat geldt voor de studioalbums, geldt ook voor de show in Paradiso: langzaam wordt opgeschoven van galmende indierock naar alt-country en folk. Zonder dat je erbij stil staat, laat de band zien toch een breed oeuvre te hebben opgebouwd sinds het debuut in 2006. Een rockende cover van Neil Youngs countrysong Powderfinger past dan ook uitstekend. De kracht van de band zit ‘m in deze afwisseling. Met hetzelfde gemak brengt het een prachtige folkballad van Infinite Arms (2010) en laat het de oren piepen met stevig rockmateriaal. De keuze om het in duidelijke blokken van albums te verdelen, pakt niet altijd even goed uit. Veel nummers kennen dezelfde opbouw met drie elektrische gitaren die dezelfde akkoorden staan te rammen. Prima, maar speel ze dan niet allemaal achter elkaar en zorg ervoor dat ze iets verdeeld door de setlist staan.
Hierdoor kent het optreden wat dipjes, maar over het algemeen zijn we getuige van een uitstekend optreden van een band die elf jaar na hun grootste hit met gemak relevant blijft. Neemt niet weg dat die grootste hit, The Funeral, net als bij elke show het onherroepelijke hoogtepunt is. Doodse stilte tijdens het breekbare intro, dolle vreugde en kippenvel op de armen na de eruptie van gitaren. Onverwoestbaar noemen we dat. Zo worden op één avond twee functies van de voormalig kerk gebruikt: het huwelijk en de uitvaart. Niet dat het inmiddels onafscheidelijke koppel uit de inleiding het einde nog meemaakt, zij verlieten na een innige zoenpartij de kerk en hebben ongetwijfeld belangrijkere dingen te doen.
Fotografie: Bibian Bingen
Gezien: 28 februari 2017, Paradiso, Amsterdam