Kenmerkend voor de laatste twee langspelers zijn de samenwerkingen met andere artiesten. Die zijn er vanavond helaas niet bij, maar The Heart Of Noise, Pt. 1 (Rone) en Automatic (Part 2) (Vince Clarke) kunnen op minstens zoveel gejuich rekenen als ouder materiaal. Voordat klassieker Oxygène (Part II) wordt ingezet komt Jarre even het trapje naar zijn ‘keuken’ af om uit te leggen dat Amsterdam de eerste stad was waar het legendarische album voor het eerst buiten zijn eigen landsgrenzen goed werd ontvangen. Het is extra speciaal dat de bekende plaat bijna veertig jaar geleden werd uitgebracht.

Een van de meest opmerkelijke gastbijdrages op Electronica 2: The Heart Of Noise is die van klokkenluider Edward Snowden op het nummer Exit. Jarre zegt hierover dat we meer mensen zoals hij nodig hebben, omdat we het verdienen de waarheid te weten. Naast het drumpad, een tablet en de keyboards worden ook de gitaar, laserharp en keytar gedurende de avond probleemloos bespeeld. Niet alleen op muzikaal gebied weet de synthesizergigant te verrassen, ook op technisch gebied zoekt hij de nieuwste snufjes op. Tijdens Oxygène 8 kan het publiek via een microcamera in zijn bril alles vanuit zijn perspectief volgen en aan het einde van de reguliere speeltijd wordt de beroemde laserharp tevoorschijn getoverd voor The Time Machine, een geniale uitvinding die nog altijd veel reacties losmaakt.

Tussendoor volgen van Jarre’s tweede succesalbum Équinoxe nog Équinoxe Part 8 en Équinoxe Part 4. Beide nummers krijgen ondersteuning van visuals met door een verrekijker turende poppetjes van de albumcover, ontworpen door Michel Granger. Tijdens het optreden wordt pas goed duidelijk hoe vaak de Fransman van stijl is gewisseld. De oude nummers zijn wat trager en gelaagder, terwijl nieuwer werk steeds meer richting moderne trance gaat. Komend jaar verschijnt Oxygène 3, waarvan we vanavond een voorproefje krijgen met Oxygène Part 17. Bijzonder is dat dit nummer twee keer gespeeld wordt om nieuwe technologie, een 360-gradencamera, te testen waarbij het publiek zoveel mogelijk licht moet produceren met telefoons.

Het enige smetje op de setlist is dat Jarre zich min of meer beperkt heeft tot de eerste twee en de laatste twee albums van zijn discografie. Enerzijds is dat natuurlijk begrijpelijk, maar nog iets meer onverwachte pareltjes zoals Souvenir Of China waren leuk geweest. Desalniettemin mogen de aanwezigen niet klagen: de Franse elektronicapionier heeft ons een bijzonder kijkje in zijn wereld gegeven. En in welk land kun je Stardust (Armin van Buuren) beter spelen dan in Nederland? Na veertig jaar is Jean-Michel Jarre nog steeds een fenomeen op het gebied van elektronische muziek. Zijn oprechte dankbaarheid naar het publiek siert hem en het teruggekregen applaus is meer dan terecht.

Fotografie: Bert Treep

Gezien: 22 november 2016, Heineken Music Hall, Amsterdam