Twee ballerina’s, zij aan zij. Rodeorijders die perfect, midden in het frame, op hun ros blijven deinen. Luchtbeelden van moderne architectuur en een clip geïnspireerd door Kraftwerks Autobahn. Vijftig zwart geklede badgasten in opblaasbanden in hetzelfde shot, ondanks de vele lichamen in het knalblauwe water raakt geen enkele zwemmer een andere aan.
Fotografie Anne-Marie van Rijn
De visuals van de show in Ziggo Dome maken duidelijk dat het bij New Order allemaal draait om strakke lijnen en de juiste balans. Toen deze band uit Manchester na de dood van Ian Curtis uit Joy Division ontsproot, vond het geleidelijk een nieuwe, strakke en goed uitgebalanceerde stijl tussen rock en dance. Daarmee werd keihard gescoord en, zo blijkt zaterdagavond, daarmee scoort men nog steeds.
Dat zie je overigens niet aan ze af. New Order heeft de uitstraling van de afdeling boekhouding van OOR in de tijd dat mensen nog massaal bladen kochten en er administrateurs nodig waren om alle abonnementen bij te houden. Zanger Bernard Sumner staat er het merendeel van de avond bij alsof hij geen enkel ritmisch gevoel in zijn lijf heeft. En ook het publiek, een hoeveelheid waarmee de Ziggo Dome ongeveer half gevuld kan worden, is van een gemiddelde leeftijd waarop het lijf stram wordt. Gedanst wordt er eigenlijk niet. En ergens is dat gek. Want hoewel zowel het podium als de vloer er zonder de fantastische lichtshow uit zou zien als een kantoor op de maandagochtend, klinkt de muziek als een klok en voel je de beats in je botten.
New Order teert anno 2023 op oud succes. En dat is helemaal prima. De setlist barst uit z’n voegen van publieksfavoriet materiaal en hits, alles retestrak gespeeld en oerdegelijk gezongen. New Order schakelt soepel tussen gitaargedreven nummers en tracks waarin de beat domineert. De band pakt de zaal aanvankelijk in met fijne, melodieuze gitaarlijntjes, belegd met dik gesneden plakken synthesizer. Age Of Consent en Restless behoren tot vroege hoogtepunten. Het moge duidelijk zijn waar vandaag populaire bands als The War On Drugs, The Killers en The 1975 hun stijltje hebben gestolen.
Halverwege het optreden gooit New Order het roer echter om, naar een dancerichting die hedendaagse acts niet vaak meer opzoeken. Sub-Culture, Bizarre Love Triangle, Vanishing Point en Plastic worden als een snoepketting aan elkaar geregen. Het smaakt zo zoet dat zowel de band als het publiek er een korte sugar rush van krijgen en er toch, heel eventjes, ongemakkelijk wordt gedanst in het kleurrijke zaallicht.
Jammer van de toegift. Die bestaat volledig uit de bekendste nummers van Joy Division, gespeeld door een niet al te beste Joy Division-coverband. Een moetje voor de vele middeljarige mannen in de zaal met Peter Savilles radiogolven op hun borst. Soms moet je loslaten, vind ik. Had New Order dit segment van de show gevuld met, ik noem maar wat, The Perfect Kiss en een reprise van knalhit Blue Monday, dan had de band een perfecte greatest hits-show gespeeld. Deze domper in het slot neemt niet weg dat New Order anno 2023 nog steeds zeer de moeite waard is.
Gezien: 23 september 2023, Ziggo Dome
