De hele cd is verre van de pianoplaat die zijn tweede, door Ozark Henry geproduceerde album Another Lonely Soul feitelijk wel was. De meeste liedjes worden vormgegeven met een akoestische gitaar en een paar tracks zijn meer aan de bas gelinkt. De cd bevat minder toeters en bellen, al is het gitaarwerk van gasten Jean-Marie Aerts (ex-TC Matic) en Rodrigo Fuentealba (uit Motek en de podiumformaties van Gabriel Rios en Novastar) groots te noemen en zijn de strijkersarrangementen van Bob Porter prachtig, maar nergens overdreven. Datzelfde kan gezegd worden van de heldere productie van Wim de Wilde, die nog het bekendst is als toetsenist van Noordkaap en componist van de soundtrack van de tv-serie Terug Naar Oosterdonk. Hij laat de stem van de geboren twijfelaar en de zoals altijd met de liefde worstelende Zweegers fraai de hoogte in gaan in Bangor en hem – niet alleen vanwege de songtitel – klinken als Paul McCartney ná The Beatles in Wings On Me. Joost Zweegers flikt het dus weer, ondanks het feit dat hele pakkende, hitpotente songs ditmaal ontbreken en Miles redelijk dicht tegen Giving It All Away in de versie van Roger Daltrey aanleunt. Ik ben benieuwd waar de evolutie hem in 2012 brengt. WILLEM JONGENEELEN