Het moest ervan komen: het volwassen album van All Time Low. Ik bedoel, je kunt niet je hele leven puberale liedjes blijven zingen. Behalve als je in Blink-182 zit natuurlijk. Hoe dan ook, Last Young Renegade is het eerste album van All Time Low dat op . . .

Toch werkt de nieuwe aanpak op dit zevende studioalbum niet helemaal. De synths in Life Of The Party zijn echt heel erg lelijk en ook op veel andere nummers lijkt de nieuw verworven volwassenheid een wassen neus verpakt in repeterende ritmes en nietszeggende popdeuntjes. Ook Tegan & Sara kunnen een nummer als Ground Control niet redden. Dat de titeltrack – die de plaat opent – het beste nummer van allemaal is, zegt genoeg: het is samen met Nice2KnoU de song die het dichtst bij het oude geluid van de groep blijft. Niet echt geslaagd dus, deze All Time Low 2.0. Al zal de Amerikaanse radioluisteraar daar waarschijnlijk anders over denken.