Samen schreven ze een 42 minuten lange ‘symfonie voor elektronica, percussie en carillon’. Weber als producer van de zachtjes schuifelende beats, Hagen als arrangeur en dirigent van het klokkenorkest. Zware kerkklokken en tinkelende belletjes bepalen het geluidsbeeld en dat is niet zo verrassend meer. Langzaam verliest Weber ook het contact met de dansvloer. Het tempo ligt vrij laag. Gebleven is de echter enorme muzikaliteit die hij in zijn elektronische producties legt. Geïnspireerd door de moderne klassieken en minimalisten (van wie Philip Glass hem al om een remix vroeg) en oosterse gamelanorkesten creëert hij een heel nieuw tableau. En daarmee kan hij nog wel een cd vooruit.