Terwijl The Bastards op voortreffelijke wijze oude Engelse punk omarmen, gaat Armstrong met zijn hobbyclubje de andere kant op door te stoeien met onder meer hiphop en elektronica. Daarmee slaat hij totaal door en elke plank mis. Zijn raps zijn van het kaliber MC Miker G, terwijl tweede ‘zanger’ Skinhead Rob alleen indruk kan maken met de tattoos op zijn kop. Gastbijdragen van Cypress Hills Sen Dog en B. Real kunnen de boel ook niet redden. De giganten van Boo Yaa Tribe worden tevergeefs ingezet tijdens een gelikte soultrip. Beck doet niet mee, maar wordt wel verkracht. Lichtgewicht crossovertjes in de categorie My First Sony-industrial. Een aai over je bol in plaats van een klap in je smoel. Proletarische punkinvloeden zijn te ontwaren in het halfslachtige refrein van Doomsday, waarin Discharge wordt onteerd met een Fun Boy Three-arrangementje. Haunted Cities laat bij vlagen wél horen wat een geweldige drummer Travis Barker van Blink 182 is. Dat toch de helft van de beats uit een doosje komt, is net zo belachelijk als deze hele plaat. LUCKY ROTTERDAM