Huh? Is dit de Clark van de baanbrekende onheilspellende elektronica op Warp? De kroonprins van het duistere Koninkrijk waar ooit Aphex Twin de scepter zwaaide? Toch wel. Maar zelfs de hardcorefans van Chris Clark klapperen waarschijnlijk even met hun oren als de eerste noten van zijn zesde album Iradelphic . . .

Door de vele akoestische instrumenten klinkt de opvolger van het intense Totems Flare (2009) veel vriendelijker en warmer. Daar helpt ook de even markante als onvaste stem van Martina Topley-Bird (bekend van haar werk met Tricky) aan mee. Single Secret behoort tot het meest toegankelijke werk van Clark in jaren. Iradelphic is sowieso goed verteerbaar en klinkt alsof Clark met Massive Attack en Caribou in een hemelbed vol kruimels heeft gelegen. Even wennen wellicht, maar al snel wil je niks anders meer. RENÉ PASSET