Ook het titelnummer en Rafstraumur bezitten een zeer welkome rauwheid en dreiging, geholpen door talloze trommelaars. In Yfirbord samplet en bewerkt Jonsi zijn stem op een manier die we kennen van Radioheads Kid A. Het drietal hervindt zichzelf en serveert niet langer alleen honing voor het oor. Sigur Rós mag weer gemeen zijn, zoals het dat bijvoorbeeld dik tien jaar terug op () ook geregeld deed, en klinkt minstens zo spannend. De inspiratie en urgentie sijpelen uit de poriën van wat met gemak hun beste album in tien jaar tijd is. JASPER VAN VUGT