The National dreigde in het museum te verdwijnen. Kijk eens naar de hoes van First Two Pages Of Frankenstein, het eerste album dat ze dit jaar uitbrachten: pasteltinten, gedempte kleuren – een goede aankondiging van de plaat zelf. Secuur en weloverwogen, de manie die in het beste werk van The National altijd nét onder de oppervlakte kolkt netjes gekaderd en ingelijst. Het leek een voortzetting van bewust ouder worden, een verfijning ten koste van spontaniteit, maar met oog op de toekomst.