Vorig jaar verscheen het matige album Yann Tiersen & Shannon Wright, waarop de hoofdrol was weggelegd voor zangeres Wright. Op Les Retrouvailles staat Tiersens muzikale talent weer centraal. Het album staat vol met het soort filmische muziekstukjes waarmee Tiersen bekend werd. Zijn nummers vertellen hun eigen verhaal op hun eigen manier, waarbij teksten eigenlijk overbodig zijn. Op een paar nummers wordt wel gebruik gemaakt van vocalen en wel door niemand minder dan Jane Birkin, Elisabeth Fraser (Cocteau Twins) en Stuart A. Staples (Tindersticks). Ook Tiersen zelf, in het bezit van een zwoele stem, zingt een nummer mee. Maar ook in deze stukken speelt de muziek de hoofdrol.

De creativiteit van Tiersen leek in de tijd van Amélie en Goodbye Lenin onuitputtelijk, maar op Les Retrouvailles grijpt hij iets te vaak terug naar zijn eerdere werk van La Phare en L’Absente. Hierdoor klinken sommige stukken enigszins voorspelbaar en een beetje laf. Daarmee is Les Retrouvailles niet het meesterwerk dat Tiersen absoluut in zich heeft. ANNEMARIE VAN LOOIJ