Op de tweede EP, Realpeople Holland, ruilt Condon dat orkest echter in voor een toetsenbord en computerbeats. Onbegrijpelijk. My Night With The Prostitute From Marseille is weliswaar een prima compositie, de uitvoering geeft te denken. Ook de combinatie synthesizer/klaagzang in Venice werkt niet. Waar ik Condon voorheen te vroeg volwassen noemde, daar lijkt hij nu de schade van een gemiste pubertijd in te willen halen met een slap, nietszeggend instrumentaal dansnummertje als afsluiter. Moet hij maar nooit meer doen. WILLEM JONGENEELEN