Waar er tussen Vim And Vigor en zijn voorganger anderhalf jaar (plus talloze clubconcerten) zat, deed de band er nu bijna drie jaar over. Weg is de onbezonnen rock van de eerste twee albums. Onder productionele leiding van Joost van den Broek (o.a. Epica, Xandria) is een rijk georkestreerd album opgenomen waar alle meters op maximale impact staan. Opener Snake is nog een ouderwetse spierballenrocker waarbij de blazers de muzikale anabolen zijn, Lonely Nights doet denken aan De Staat, Showtime en Step By Step hebben hints van glamrock en misschien is de gezwollen ballad Free Together als vierde nummer wat vroeg in de pikorde. En zo stampvoeten de vijf door elf nummers. Bij Days Of Yore trekt de band alle Queen- en Led Zeppelin-referenties uit de kast en pompt het nummer op tot Meat Loafiaanse proporties. Navarone bewandelt op een perfecte manier de scheidslijn tussen nét niet gelikt en nét niet te experimenteel. En zo vult de band elke zaal precies op zijn eigen manier. Met veel klasse. En spierballen.