In het interview in de nieuwe OOR worden vrijwel alle puns en wisecracks uitvoerig met de band doorgenomen, dus sta mij toe dat ik me hier even concentreer op de muziek. En die is niet alleen poppiër, maar ook Britser, toegankelijker en eenduidiger dan alles wat Turner en zijn vrienden sinds hun onovertroffen debuutplaat uit 2006 uitbrachten. Alleen Library Pictures bevat nog een reprise van de halsbrekende acrobatiek (stops, breaks, acceleraties, schijnbewegingen) zoals die op de vorige twee albums uit een mengsel van jeugdige baldadigheid en nieuwe exotische impulsen werd geboren, voor het overige zit het materiaal zelfs behoorlijk in de buurt van de ambachtelijke pop van Turners gelegenheidsduo The Last Shadow Puppets. Waarbij de ‘yeah yeah yeah’s en ‘shalalala’s niet vergeten worden, al dan niet met de tong stevig in de wang. Goed. Vier albums op weg en nog geen spoortje van verval. Suck it and see for yourself. ERIK VAN DEN BERG