Inderdaad. Damien Rice heeft inmiddels emotioneel afstand kunnen nemen van zijn liedjes. ‘I can’t relate to them anymore,’ vertelt hij zijn publiek vanavond in de voortuin van Paleis Soestdijk. ‘I can remember how it felt, but I don’t look at love like that anymore’. Dat klinkt als iets slechts. Weinig mooier dan muzikanten die helemaal stuk gaan op het podium. Zeker in het geval van singer-songwriters. Maar van Damien Rice kenden we die kant al. Het is daarom des te heerlijker om hem eens in opperbeste (en tevens nuchtere) stemming te zien. De zanger is vanavond de mannelijke Adele; Koning Kwebbel, perfect passend bij de locatie. Vrijwel ieder nummer krijgt een uitgebreide inleiding. Delicate gaat stiekem over sperma en Amy is geïnspireerd door goedkope vitrage, zo leren we.

Beiden liedjes worden uiteraard machtig mooi uitgevoerd. Met slechts zijn stem, zuiver en verhalend, en een enkel instrument (voornamelijk akoestische gitaren met effectenpedalen, maar bijvoorbeeld ook een accordeon) legt de zanger zijn publiek het zwijgen op. Rice doet vanavond zijn best om zijn songs niet zo zwaar en dramatisch te brengen. ‘I hear church bells’, kraait hij bijvoorbeeld verrukt tussen de coupletten van 9 Crimes door, wanneer de kerkklokken van Baarn beginnen te luiden en door de muziek heen klinken. Desalniettemin zit er zoveel emotie in zijn liedjes dat we de tranen hier en daar weer rijkelijk zien vloeien. Rice maakt simpelweg erg gevoelige muziek. Hij raakt je, zelfs wanneer hij daar niet echt op uit lijkt te zijn.

Damien Rice bewijst zich vanavond kortom weer als singer-songwriter van de bovenste plank. Het Royal Park-concept is mooi, maar kent nog wat kinderziektes. De tuin en het uitzicht van Paleis Soestdijk lijden onder de grootte van het podium en de plaatsing van eetgelegenheden. Normaal zou het podium doorzichtig moeten zijn, zodat je goed zicht hebt op het paleis, maar Rice wil graag tegen een zwarte achtergrond spelen. Ook de bereikbaarheid was nog niet optimaal. Op station Baarn weinig aanwijzingen om het evenement te vinden en Google Maps stuurt je letterlijk het bos in. Ook om de crashende website bij de kaartverkoop, de parkeergelegenheden en de last-minute herindeling van tribuneplaatsen was veel te doen. Gelukkig is Damien Rice de extra moeite waard. Paleis Soestdijk als concertlocatie mag zich nog even verder bewijzen.

Fotografie: Erik Luyten

Gezien: 7 juli 2016, Paleis Soestdijk, Baarn