Het waren voornamelijk de dramatisch getoonzette emovocalen van Geoff Rickly die het album, met al die andere Thursday-platen, weer terug ons cd-meubel in mijmerden. Het slechte nieuws: op A City By The Light Divided klemt hij de microfoon nog steeds stevig tussen zijn vingers. Maar of het nu gewenning is of niet, Rickly valt hier niet eens tegen. Zeker niet gedurende het openingsoffensief: twee uptempo punkertjes, waaronder de single Counting 5-4-3-2-1, die potig en vitaal klinken en zelfs airplay moeten kunnen afdwingen. Is dit het gevolg van de grondige evaluatieronde die de band medio 2005 van een ondergang wist te redden? Hoe dan ook, zelfs de keuze voor geluidstechneut Dave Fridmann (Flaming Lips, Sparklehorse, Mogwai) pakt goed uit. Zijn bombastische aanmoedigingen bieden de post-hardcore van Thursday niet alleen een warm onderkomen, maar accentueren ook talloze weelderige hints richting de inventieve nu rock van bijvoorbeeld Dredg. Daarbij mogen we de inbreng van een nieuwe, zesde man op toetsen overigens niet onvermeld laten. Het talent van Rickly blijft ondertussen vooral lovenswaardig vanwege het geschreven en niet zozeer het gezongen woord. Hij en Thursday overtuigen desalniettemin meer dan ooit. RIENK WOPEREIS