Toch zijn er verschillen. Zo is het geluid nog voller geworden, soms op het pompeuze af. Legrands synthlagen en Scally’s gitaar vechten constant om een prominente plek voorin de mix. De desolate sfeer van liedjes als Zebra ontbreekt grotendeels, Beach House is wat lichtvoetiger en directer geworden. Legrands rokerige stem (Nico, Marianne Faithfull) draagt de songs wederom. Bloom bevat met Myth, Lazuli, Other People en The Hours een handvol prachtsongs, maar de galmende geluidsmuur kan compositorisch mindere momenten (Troublemaker, New Year) niet verbloemen. De finale is met de ballade On The Sea en Irene weer erg fraai. Bloom is niet Beach House’ beste, maar bevat genoeg superieure momenten en zal de verdere opmars van het duo geen moment in de weg zitten. JOHN DENEKAMP