Dit negental loodst op een slinkse manier funk het nieuwe Afrika binnen, want ook Mali, Senegal en Ethiopië worden aangedaan. Juist het feit dat Jungle By Night zo fris en niet te puristisch wil klinken, maakt dat Hidden heel aanstekelijk en helemaal van deze tijd is. We horen vette solo’s op orgel en mondharp, een bassist die weet wat grooven is en gitaarlijntjes die King Sunny Adé in herinnering roepen. Speels worden er met houten blokjes ritmeaccenten gelegd, laten de percussionisten in Rangda horen dat er ook naar vroege hiphopbeats op het label MoWax is geluisterd en situeert het kopertrio funk en Afrika lekker dicht bij de hedendaagse jazz. Hidden is nu al een heerlijk ongecompliceerd swingend album, maar het beste van Jungle By Night moet na vele jaren rijpen ongetwijfeld nog komen. WILLEM JONGENEELEN