The Traveller is een Culture Shock indeed. Afrobeat, elementen uit de cumbia, breaks uit Ethiopië en Turkse psychedelica zijn er ook nog steeds. De groep durft er zelfs dieper in te duiken en het zonder enige gêne te vermengen met zowel Westerse elementen uit de funk en hiphop als in het verre oosten opgedane akkoordenschema’s en melodielijnen. Ook niet onbelangrijk: stiekem zijn dit stuk voor stuk heel goede muzikanten geworden, die elkaar veel vrijheid gunnen. Opnieuw speelt toetsenist Pyke Pasman in veel tracks een onweerstaanbare, bijna onnavolgbare hoofdrol, maar ook de drie percussionisten en de wederom steeds origineler wordende blazerspartijen stuwen deze instrumentale club naar grote hoogten. Er zijn ook een paar prachtige rustmomenten, maar het overgrote deel swingt de pan uit. Wie stil kan zitten bij The Ottoman Highlands en Morning Stretch en niet positief verrast is door de waanzinnige breaks tijdens Extortion moet vóór Schiphol even langs de dokter.