Dat zijn artistieke onvoorspelbaarheid niet verloren is gegaan, blijkt wel uit de opvolger, die de tegenwoordig in Reykjavik wonende Amerikaan opnam in nauwe samenwerking met de IJslandse technopionier Biggi Veira. De beide elektronische stukken aan het begin zetten de luisteraar zelfs compleet op het verkeerde been, terwijl er toch genoeg nummers in het verlengde van Queen Of Denmark volgen om die overgang minder abrupt te laten verlopen, temeer daar ze worden afgewisseld met pakkende synthipopliedjes. Door die ongelukkige chronologie kost het de nodige moeite om vertrouwd te raken met Pale Green Ghosts, al is dat in dit tijdsgewricht misschien wel geen kwestie meer, want wie beluistert er eigenlijk nog integraal een album? GEERT HENDERICKX