In het openingsnummer The Promise vallen die twee meteen mooi samen, waarna in Bored To Death verende drums en een even simpel als doeltreffend basloopje een aanstekelijke basis vormen voor echoënde gitaren. With You en I Don’t See You Trying zijn opzwepend, waarna gas wordt teruggenomen in It’s So Hard To Keep A Secret. Al in de eerste paar nummers etaleert Moss zijn kwaliteit op haast achteloze wijze, met melodieën die meteen blijven hangen, spanning in de opbouw en catchy ritmes. Toch is de sfeer een andere dan op alle voorgangers, want opener, relaxter. Wilde haren, gejaagdheid en bewijsdrang hebben plaatsgemaakt voor ontspanning. Voorman Marien Dorleijn en de zijnen slaan ook nu weer nieuwe wegen in, zoals in My Decision, een nummer met new wave-invloeden en een Cure-achtige baslijn, dat net als Me Me Me meanderende gitaarpartijen heeft. Slechts spaarzaam is er een synthesizer te horen; Strike is vooral een gitaarplaat, waarop de band een mooie balans in tempo heeft weten te vinden. Bassist Koen van de Wardt heeft de band inmiddels verlaten om zich fulltime bezig te kunnen houden met zijn project Klangstof, maar de door Daniel Rose ingespeelde baspartijen klinken alsof hij al jaren bandlid is. Een belangrijke rol is weggelegd voor producer Arne van Petegem (Styrofoam), die de opnames in de Antwerpse studio Vantage Point – thuisbasis van dEUS – streng begeleidde. Daardoor konden Dorleijn, gitarist Michiel Stam en drummer Finn Kruyning zich richten op het uitwerken van hun muzikale ideëen. Steeds als je denkt dat de Amsterdammers zichzelf niet meer kunnen overtreffen, doen ze precies dat en op verrassende wijze bovendien. Op deze manier kan Moss makkelijk nog eens 12,5 jaar mee.

Strike van Moss gratis thuis ontvangen, samen met Stad En Land van The Kik? Neem dan nú een abonnement op ons prachtblad en word automatisch lid van Club OOR! Klik hier voor alle ins & outs.