Je kent het wel, de instapplaat. Zo’n album waardoor het muziekvirus zich echt in je manifesteert, meestal gekocht in de vroege puberperiode . . .
ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Achteraf bekeken niet de meest verantwoorde plaat, maar wel fun. My Chemical Romance is zo’n band voor instappers van nu. Three Cheers For Sweet Revenge brengt een kruisbestuiving tussen poppunk en emo. En vooruit, om aan de huidige trend te voldoen, ook nog wat gothic-dramatiek.
Ze kunnen er nog om lachen, getuige een songtitel als You Know What They Do To Guys Like Us In Prison. Overigens een epische compositie, waarin zanger Gerard Way de scream queen uithangt om vervolgens als een Matt Bellamy (Muse) door te vibreren. Bij vlagen doet MCR denken aan de oude At The Drive-In, vermengd met Green Day en The Used. Invloeden die verpakt zijn in meebrulbare hitpotentaten als Helena, To The End en I’m Not Okay. Echte schoolfeestnummers waar een bescheiden pit bij ontstaat. Three Cheers For Sweet Revenge is dan ook zo’n plaat die je over een paar jaar met een licht gevoel van schaamte uit de kast trekt. Had ik nou laatst met Dookie van Green Day. Geen correcte keuze toen, maar stiekem is ie best leuk. PHILIPPUS ZANDSTRA
