‘I'd rather die on my feet than ever live on my knees’, staat er met dikgedrukte letters in de inlay van Weapons, het nieuwe album van Lostprophets. Vrij naar Emiliano Zapata en in dit geval een citaat uit Better Off Dead. Interessant stukje tekst, ligt . . .

Dat je dus niet als ouder wordende mannen ineens muziek moet gaat maken die normaal door net schaamhaar krijgende jongens in strakke jeans gemaakt wordt. Dat je als populairste harde band van Wales niet probeert in het broekje van jonge meisjes te komen door tenenkrommende teksten te schrijven als ‘You’re lying, you’re lying, you’re gonna be the one left crying’. En zeker niet dat je al je oude fans, die met het vorige album The Betrayed ook al niet echt verwend waren, op zo’n schandalige wijze in hun hemd moet laten staan. Nee, de heren van Lostprophets weten wat je vooral niet moet doen om rechtop kunnen sterven. Jammer dat ze het wel gedaan hebben. Ik bied me aan om het genadeschot te lossen.