Cultuurwetenschapper en OOR-reporter Bas Disco bekijkt de muziekwereld door zijn smartphonescherm, scrollend door de online wereld met al zijn popculturele eigenaardigheden, hypes en bubbels.

‘Spotify mag kiezen: Rogan of ik.’ Met die woorden trok Neil Young twee jaar geleden zijn hele catalogus van Spotify. Dit deed de geroutineerde rockster nadat ’s werelds grootste podcaster Joe Rogan, die exclusief op het streamingplatform te beluisteren was, gasten uitnodigde die controversiële meningen verkondigden over de coronavaccins.

Nu Rogan – die overigens wel zijn excuses aanbood – te beluisteren is op andere platforms, geeft Young toe dat het niet redelijk is om zijn muziek volledig te onthouden van alle streamingdiensten, en keert hij dus ook terug op Spotify. Hij doet dat echter met een kanttekening voor de hoge piefen uit Zweden: ‘Verbeter de geluidskwaliteit, zodat fans onze muziek kunnen beleven zoals deze is opgenomen.’

Ergens begrijp ik Young wel. Als muzikant wil je natuurlijk dat je nummers worden beluisterd in hun beste staat, zodat de luisteraar elk detail en iedere nuance waarneemt – je bent niet voor niets urenlang bezig geweest met het vaststellen van de perfecte afstand tussen microfoon en snaredrum, de juiste dosering galm, en elk schuif- en draaiknopje op het mengpaneel. Daar is over nagedacht!

En ja, Spotify komt in verhouding tot concurrenten als Tidal en Apple Music niet al te best uit de verf. Luisteraars zonder abonnement moeten genoegen nemen met geluidskwaliteit van maximaal 160 kbps. Zoals we in Groningen zeggen: nait best. Mét abonnement mag je rekenen op 320 kbps – kan beter maar volstaat zeker als goede kwaliteit, en dat zal voor de gemiddelde liefhebber meer dan goed klinken.

De audiofiel zal meer verlangen, maar de audiofiel luistert dan ook niet met oortjes van AliExpress naar muziek tijdens het afwassen. Deze luisteraar verlangt naar lossless kwaliteit, een vorm van compressie waarbij geen audiodata verloren gaat ten opzichte van het bronbestand. De AirPods klinken wat mij betreft hartstikke goed, maar zelfs Apple geeft toe dat een Bluetooth-verbinding (nog) niet in staat is om lossless kwaliteit af te spelen.

Nu moet je vooral niet twijfelen aan je luistergewoonten. Ik heb voor de gein Heart Of Gold van Young beluisterd in lossless kwaliteit en zoals het op Spotify klinkt met abonnement. Het verschil is verwaarloosbaar, en zal zonder prijzig hi-fi systeem nauwelijks of helemaal niet waarneembaar zijn. Je kunt op het internet genoeg blinde testen vinden om te kijken of je het verschil merkt.

Maar… dat Neil Young liever heeft dat je via Tidal luistert heeft hoogstwaarschijnlijk niet alleen met de geluidskwaliteit te maken. Het platform streeft ernaar om artiesten eerlijk te lonen voor hun werk. Dat punt is nog niet bereikt, maar ze doen het beter dan Spotify en Apple Music, die de lat zo laag leggen dat je er stapvoets overheen kunt. Zo beweert Snoop Dogg slechts 45.000 dollar te hebben ontvangen na het bereiken van een miljard streams op Spotify, en dat terwijl slechts ongeveer 500 nummers deze mijlpaal hebben bereikt.