Wij hebben Typex, Frankrijk heeft Prosperi Buri. Behalve hun tekenstijl en subtiele humor delen ze een voorliefde voor The Velvet Underground. En ze haten U2 (maar daarover straks meer). In de titel Een Geschiedenis Van De Velvet Underground is het woordje ‘Een’ cruciaal: net als Typex in zijn magnum opus Andy gaat Buri lekker eigenzinnig met de feiten om.
Er zijn uiteraard ook verschillen: waar Typex met veel gevoel voor detail, decor en dialoog de geschiedenis tot leven wekt, banjert Prosperi Buri – naast tekenaar ook muzikant en scenarioschrijver – met zevenmijlslaarzen door de tijd. In Een Geschiedenis Van de Velvet Underground is het een komen en gaan van personages en figuranten, en de ene passeert nog sneller dan de andere. Buri heeft dan ook geen vuistdik boek tot zijn beschikking. Maar het werkt wel: zelden werd het even korte als veelomvattende bestaan van The Velvet Underground zo helder en adequaat – om niet te zeggen: simpel – geschetst.
Als gezegd, Buri voegt er wel het zijne aan toe. Zijn sympathie ligt duidelijk niet bij Lou Reed, de labiele Nico of de geslepen manager Steve Sesnick (die als een reptiel wordt afgebeeld, hij werd door Reed en John Cale immers voor snake uitgemaakt). Hij neemt ’t liever op voor de twee Velvets in de luwte, gitarist Sterling Morrison en drumster Moe Tucker, die door het hele boek heen iets onschuldigs en aandoenlijks behouden. Beschermengel Andy Warhol krijgt uiteraard precies het hysterische imago dat hem toekomt, al wil Buri soms net iets te gretig benadrukken dat er werkelijk geen enkele verheffende visie achter zijn artistieke ideeën zat. Maar da’s natuurlijk iets waarover alleen puristische Velvets-aficionado’s vallen, en voor hen is dit boek niet bedoeld: The Velvet Underground Voor Dummies was evengoed een prima titel geweest.
Een aardige en geestige vondst is overigens de epiloog: daarin zien we de twee nog levende ex-Velvets, Moe Tucker en John Cale, aan een tafeltje mijmeren over de geschiedenis en betekenis van hun band. Iggy Pop, David Bowie en rockcriticus Lester Bangs schuiven nog even aan, en gezamenlijk komen ze tot de conclusie dat The Velvet Underground toch echt wel de beste, belangrijkste en invloedrijkste band aller tijden was. ‘Je hoeft alleen maar het aantal groepen te zien dat door ons geïnspireerd is en die onze nummers spelen’, klinkt het triomfantelijk. Waarna inderdaad een blik namen wordt opentrokken, van Talking Heads tot Joy Division en van U2 tot LCD Soundsystem. ‘Wat een set-up’, jubelt Tucker. ‘De beste rock, Moe’, vindt Morrison. ‘Op U2 na dan.’
Als je nu een halfjaarabonnement (€34) op OOR neemt, krijg je het boek Een Geschiedenis Van De Velvet Underground van Prosperi Buri cadeau! Kijk hier.
