Die studio in LA kon ooit ook de power van Nirvana’s Nevermind aan en producer Greg Gordon deed er eerder al mooie dingen met Wolfmother en Slayer. Triggerfinger durft hier echter meer dan ooit dynamisch te zijn. De band is soms log, rauw en snoeihard, maar laat ook een lichte country-touch toe. Block tovert op de meest gevoelige momenten zijn zwoelste stem boven, om even later weer extreem hoog uit te halen. Als deze cd iets bewijst, is het wel dat de rockbagage van de band nog altijd breed is maar het geluid ook steeds persoonlijker wordt. De band behoudt meerdere muzikale gezichten. Enerzijds is er het korte, pakkende Let It Ride, anderzijds het lang uitgesponnen, traag opgebouwde monument My Baby’s Got A Gun, met uiterst giftig spel. Zij mag dan een blaffer hebben, vlak ook de moorddadig scherpe solo’s van Blocks wapen niet uit. Triggerfinger lijkt opnieuw met succes een aanval te doen op uw kat in de gordijnen. WILLEM JONGENEELEN