Het is de opmaat naar een plaat waarop folk, elektronica, triphop-achtige contouren en een nét niet gelikte tussenvorm van indiepop en progrock de basis vormen voor onverwacht warme en toegankelijke liedjes, waarbinnen eigenlijk drie elementen de meeste aandacht opeisen: de geknepen maar elastieken stem van zanger/gitarist Joe Newman (eerste associatie, voor wie ze nog kent: het Finse 22-Pistepirkko), de speelse samenzang (op z’n fraaist in single Breezeblocks) en de inventieve ritmes van de principieel zonder bekkens werkende Thom Green. Voor de rest is An Awesome Wave vooral een kwestie van niet teveel over lezen maar vooral zelf in verdwalen, liefst massaal. Oftewel, een plaat waarvan je stiekem zou willen dat ie huis aan huis werd bezorgd. ERIK VAN DEN BERG